Betrokkenheid van inwoners van Midden-Holland

Inleiding en discussies
Tijdens de inleiding van Hansje Pontier over bevolkingsgroei en schaarste op de arbeidsmarkt werden meteen kritische vragen gesteld en knelpunten benoemd. Dit gaf de deelnemers inzicht in de uitdagingen binnen zorg en welzijn. Pieter Severijns, projectleider IZA van de vijf gemeenten in Midden-Holland, benadrukte waarom het belangrijk is dat inwoners betrokken worden bij plannen voor zorg en welzijn, en hoe zij kunnen meedoen. 

Gesprekstafels
Na een korte pauze verdeelden we ons in drie groepen om verschillende onderwerpen te bespreken: 

                            1. Digitale zelftriage in de acute zorg 

• De sessie begon met een uitleg over de acute zorgketen, zoals de rol van ambulancediensten, eerste hulp en huisartsenposten (HAP). Er werd besproken hoe burgers deze zorg op de juiste manier kunnen gebruiken, bijvoorbeeld wanneer je 112 belt en wanneer je naar de HAP gaat. 
• Vervolgens verdiepten we ons in digitale zelftriage, waarmee inwoners zelf kunnen bepalen of ze naar de HAP of huisarts moeten. We bekeken een voorbeeld van het formulier op de website van HAP Midden-Holland (www.hapmh.nl) en bespraken andere voorbeelden zoals moetiknaardedokter.nl en thuisarts.nl. De aanwezigen waren enthousiast over de mogelijkheden en deelden tips om inwoners te informeren over deze oplossingen.
  
  2. Samenwerken in de wijk 
  
  We spraken over wat mensen in hun wijk willen veranderen en welke factoren initiatieven ondersteunen. Essentiële punten om veranderingen in de wijk te realiseren zijn: 

• Een initiatiefnemer of 'early adopter' uit de wijk 
• Een ontmoetingsplek, zoals een picknicktafel of een WhatsApp-groep 
• Beschikbare budgetten voor initiatieven, zodat positieve energie niet ontmoedigd wordt door moeilijkheden bij het verkrijgen van budget.
  
  3. Inwonersparticipatie 

• Tijdens deze discussie werd dieper ingegaan op hoe burgers betrokken kunnen worden bij veranderingen in de regio. Alle deelnemers vonden participatie noodzakelijk in deze tijd van zorgschaarste en personeelstekorten. Een plan maken is goed, maar het is essentieel om bestaande initiatieven, zoals het maatjesproject in de GGZ, te betrekken, versterken en gebruiken. 
• Het is belangrijk om naar gemeenschappen in de wijken te gaan met ambassadeurs (sleutelfiguren) om verbinding te maken. Een deel van de inwoners wantrouwt de overheid en zorg door eerdere negatieve ervaringen. Daarom is het cruciaal om met deze doelgroep in gesprek te gaan en echt naar ze te luisteren. Alleen zo kun je wantrouwen wegnemen en ook deze inwoners betrekken. 

Leerpunten voor vervolg
Inwoners moeten goed geïnformeerd zijn over ontwikkelingen en mogelijkheden om mee te denken en te doen. Zorg- en welzijnsorganisaties en gemeenten moeten niet eerst zelf plannen maken en die dan voorleggen aan inwoners. Het gesprek met inwoners moet het startpunt zijn, waarna op basis van hun ideeën de plannen verder worden uitgewerkt. Burgers willen over het algemeen betrokken zijn, maar niet iedereen. Het is goed om die betrokkenheid in kleine stappen te versterken. Voor burgers moet het gaan om concrete vragen of knelpunten die hen direct raken. 

Plan van aanpak
We maken een concreet plan waarin we vastleggen hoe we in gesprek blijven met inwoners. We denken aan informatiebijeenkomsten, gesprekstafels over specifieke onderwerpen of bijeenkomsten met wijkbewoners. Afhankelijk van het onderwerp en de fase van het project zal het gaan om informeren, raadplegen of meebeslissen (het toepassen van de participatieladder, zie afbeelding). Duidelijkheid hierover is essentieel voor samenwerking. Het plan zullen we verspreiden zodat inwoners van Midden-Holland weten hoe wij samenwerken en hoe zij kunnen bijdragen aan belangrijke onderwerpen.